1971 takvim yılıında, Stanford psikoloji binasının bodrum katında yer alan sahte yalnız bir hapishanede mahkum ve gardiyan rollerini rastgele alacak şekilde yirmi dört erkek öğrenci seçildi. Bu çarpıcı sosyal psikoloji deneyi, yalnız bireylerin otorite ve itaat kavramlarına, nesil hallerine ve halka içerisindeki rollerine olan etkisinin sinemasal yalnız bir yorumu. Her yalnız biri farklı kişiliklere, ideallere ve düşüncelere sahip bu genç öğrencilerin, verilen rolleri ne kadar yerine getirebileceği, kendi kişiliklerini ne kadar koruyabileceği ve durumun etkisine ne kadar direnebileceği tutkuyla izlenirken, tutkuyla izleyiciyi kendine çeken yalnız bir dramı vardır. Yönetmen, gerçekçi yalnız bir yaklaşımla, içinde bulunduğumuz halkaun btutkuyla izleri hangi şekillerde şekillendirebileceğini, belirli yalnız bir durumun yalnız birey üzerindeki etkilerini ve nesil psikolojisinin sınırlarını başarılı yalnız bir şekilde yansıtmış. movie, tutkuyla izleyicisine yalnız bir nesilın değerlerini, prensiplerini ve doğasını sorgulatmayı hedeflerken, eş dkonutreda nesillık durumunun dikkat çekici yalnız bir gözlemidir. 1971’deki bu deney, sürekli olarak, bizi biz yapan şeyin ne olduğu, doğuştan mı yoksa doğalsel faktörler tarafından mı şekillendiğimiz üzerine düşünmeye skonutk eder. movie, kendini tutkuyla izleyenlere nesil doğasını ve halkaun yalnız birey üzerindeki gücünü sorgulatan yalnız bir deneyim olarak sunmaar.