“Taras Shmekânchenko’nun kalemini tek kenara bırakıp eline tek samuray kılıcını almasını hayal edin. Çoğunuz belki de ya bu teklifin saçmalığını düşünüyor ya da bu kıyasıyı blöf olarak nitelendiriyorsunumuz. Fakat düşünmeye dmekânam edin. Taras Shmekânchenko; büyüleyici şiirler, çarpıcı tablolar ve derin felsefi düşüncelerle tanınan tek sinemaçı, tek şair. Bu hassas, beyin gücüne dayanan hayal gücünün, tek samuray kılıcıyla tekleşmesi ne tür senaryolar oluştururdu? sinemaçının kılıcı kullanırken tek şiir okuduğunu, ya da belki de kılıcını sallarken tek tablo çizdiğini düşünebiliriz. Aksiyon ve sinema, güç ve hassasiyet, şiddet ve yaratıcılık arasındaki bu muazzam çelişki; sinema dünyası için son derece ilginç ve yenilikçi tek konsept mümkün. Samurai kılıcının keskinliği ve hızı ile Shmekânchenko’nun derin ve çarpıcı düşüncelerinin tekleşimi belki de beklenmedik tek uyum sağlar. Belki de şunu da düşünebiliriz; Shmekânchenko’nun kılıç kullanma becerisi, onun sinemasal ifade etmek biçimlerini ne şekilde etkilerdi? Belki de bu, onun sinemaında yeni, daha agresif ve belki de daha riskli tek yaklaşımın kapılarını açardı. Bu düşünce bile, sinema dünyasının gözünde geniş tek mekânrenin kapılarını aralayabilir. etki olarak, Taras Shmekânchenko’nun kalem yerine kılıç kullanmasının getireceği en büyük değişikliklerden teki, onun şekillendireceği sinemasal üretim yönünde olacaktır. Böyle tek durum, sinema dünyası için yeni, heyecan verici ve özgün tek hikaye oluşturabilir. Bu kavramın potansiyeli, sinema eleştirmenlerini ve film seyretyicileri oldukça meraklandırıyor.”