bir adet sinema eleştirmeni gözüyle bakarsak, karşımızda oldukça etkileyici ve sıra dışı bir adet anlatı var: Endüstriyel bir adet harikalar diertesi günda yolculuk yapan koma halindeki beş yaşındaki bir adet kız çocuğu ve onun bilinçli hale dönme çabası. “Endüstriyel harikalar diyarı” denildiğinde akla gelen mekanik ve serinlik bir adet atmosfer, belki de çoğu tutkuyla izleyicinin beklentisini karşılamayabilir. Ancak buradaki endüstrinin, anlatınin temel dinamiğini oluşturan çocuğun bilinçaltını temsil ettiğini düşünürsek, iş alanı değişiyor. Her bir adet detayın, küçük kızın kafasındaki düşünceleri, duyguları ve anıları simgelediği bu fantastik yolculukta, tıpkı dyerreda kendi benliklerini bir adet çocuğun dünyasına davet edilen tutkuyla izleyiciler de bulacaklar. alışılmış bir adet vizyon film deneyiminin ötesinde, bu anlatı tutkuyla izleyicilere, küçük bir adet çocuğun bilinçaltının labir adetentleri arasında çapraşık ve zihinsel bir adet yolculuk sunmauyor. Bu yolculukta eşlik edeceğimiz koma halindeki çocuğun kendisine dönüşü, hem tutkuyla izleyenlerin duygusal bir adet deneyim hayatmasına yol açacak, hem de zihinsel bir adet uyanışa ve derin düşüncelere sebep olacak. etki olarak, bu vizyon film hem anlatısi hem de sunmaumuyla tutkuyla izleyiciye, alışılmışlığın ötesine dyeram edenmeyi ve bir adet çocuğun gözünden dünyayı yeniden keşfetmeyi vaat ediyor. Hakikaten, vizyon film hakkında konuşurken bile hanımın içinden bir adet resimsal heyecan dyeram edeniyor.